Στην εποχή μας βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία πρωτόγνωρη κατάσταση αυτή της πανδημίας του κορονοϊού. Ο φόβος για τη ζωή μας και τη ζωή των αγαπημένων μας προσώπων έγινε το κυρίαρχο συναίσθημα . Η ανατροπή της καθημερινότητας, οι υπαρξιακές αγωνίες, η ανασφάλεια για το μέλλον και το κόστος που θα επιφέρει αυτή η κατάσταση τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο είναι σίγουρα βασικές σκέψεις στη διάρκεια της μέρας. Ο εγκλεισμός και οι ψυχαναγκασμοί έγιναν κανονικότητα , η έλλειψη επαφής και κοινωνικής συναναστροφής κρίνονται βασικές προϋποθέσεις για την επίλυση του φαινομένου που πλήττει ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Καθημερινά τα μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού είδαμε να αυξάνονται με την κορύφωση να έρχεται με την επιβολή της καραντίνας – ένα πρωτοφανές μέτρο που κρίνεται ωστόσο απαραίτητο προκειμένου να σταματήσει η εξάπλωση του ιού και να είμαστε όλοι πιο ασφαλείς. Η απαγόρευση της κυκλοφορίας πέραν των απολύτων αναγκαίων εξόδων, δημιουργεί αισθήματα πίεσης και εγκλωβισμού, νιώθουμε ότι στερούμαστε ελευθερίας και το σημαντικότερο αυξάνεται ο φόβος και για πολλούς επέρχεται και ο πανικός. Οι συναισθηματικά ευάλωτοι άνθρωποι δυσκολεύονται περισσότερο να διαχειριστούν αυτή την κατάσταση.
Πολλές είναι οι αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να φέρει ο εγκλεισμός, και μάλιστα όταν δεν έχουμε κάποια πληροφορία για το πότε αυτό θα τελειώσει, άραγε θα είναι κάτι σύντομο σε διάρκεια ή θα παρατείνεται καθημερινά και θα είναι ασαφές και απροσδιόριστο το τέλος αυτής της τόσο δύσκολης συνθήκης.
Πολλά λοιπόν είναι τα αρνητικά σενάρια που μπορεί να σκεφτόμαστε, ωστόσο στη δυσκολία και την πίεση γινόμαστε υπερβολικοί και πολλές φορές είναι σαν να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να μας καταβάλει αυτή η αρνητικότητα και οι συνέπειές τις. Αν ωστόσο προσπαθήσουυμε να σκεφτούμε ψύχραιμα και με μία νότα αισιοδοξίας, ίσως καταφέρουμε να δούμε και τη φωτεινή πλευρά αυτού του «εγκλεισμού»
Ποιά θα μπορούσαν να είναι τα θετικά της καραντίνας;
- Σίγουρα αυτή η κατάσταση δεν θα είναι μόνιμη, θα έχει ημερομηνία λήξης και καλό είναι αυτό να το έχουμε στο μυαλό μας ώστε να βλέπουμε πιο αισιόδοξα το μέλλον και τις ευχάριστες εμπειρίες που θα βιώσουμε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά.
- Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι με αυτό τον τρόπο προφυλάσσουμε τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους γύρω μας, και το σημαντικότερο, ότι προστατεύονται και αγαπημένα πρόσωπα στη ζωή μας που ίσως ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες.
- Έχουμε την ευκαιρία όσοι ζούμε με τις οικογένειές μας να έρθουμε πιο κοντά, να κάνουμε πράγματα μαζί, να μιλήσουμε για τους φόβους και τις αγωνίες μας, να εκφράσουμε ο ένας στον άλλο όλα αυτά τα σημαντικά που μπορεί να έχουμε «αναβάλλει» μέχρι τώρα.
- Μας δίνεται η ευκαιρία να απενοχοποιηθούμε για την έλλειψη χρόνου που μπορεί να παραπονιόμασταν ότι η καθημερινότητα και οι υποχρεώσεις μας μας στερούσαν από τα παιδιά μας, γιατί κάτω από αυτή τη συνθήκη μπορούμε να συνδυάσουμε τον ποιοτικό με τον ποσοτικό χρόνο μαζί τους.
- Παράλληλα μας δίνεται η δυνατότητα να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας να ανασυγκροτηθούμε, να χαλαρώσουμε, να ξεκουραστούμε, να γίνουμε πιο δημιουργικοί, να χρησιμοποιήσουμε την φαντασία μας, να οργανώσουμε τον χώρο μας ή και να αλλάξουμε κάποια πράγματα.
- Η τεχνολογία είναι πλέον πολύ σημαντική στη ζωή μας, μπορούμε λοιπόν να μη χάσουμε την επαφή με τους φίλους μας και τους συνεργάτες μας. Τα ΜΚΔ μας δίνουν πολλές εναλλακτικές επικοινωνίας , ώστε πλέον με ήχο και εικόνα να μπορούμε να επικοινωνούμε και να μην νιώθουμε μόνοι και αποκομμένοι.
- Και επιπλέον με τις δυνατότητες της τεχνολογίας, για πολλούς η εξ αποστάσεως εργασία δεν είναι ανέφικτη, οπότε καλό θα είναι να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα που μας δίνεται εφόσον το αντικείμενο της δουλειάς μας μας το επιτρέπει, όπως επίσης και να αποφύγουμε την ταλαιπωρία και το συνωστισμό σε τράπεζες, Δημόσιες Υπηρεσίες, κλπ
- Τέλος ένα από τα βασικότερα θετικά είναι να δούμε αυτή τη δυσκολία ως μία πρόκληση σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας , ωριμότητας, προσωπικής και συναισθηματικής ανάπτυξης. Να αποκτήσουμε την επίγνωση πολλών πραγμάτων στην ζωή μας, να επαναξιολογήσουμε, να αναθεωρήσουμε, και ίσως και να εκτιμήσουμε αυτά που μέχρι τώρα είχαμε ως δεδομένα και αυτονόητα και δεν τους δίναμε μεγάλη σημασία. Η αίσθηση εγγύτητας για τους κοντινούς μας ανθρώπους, η επαφή με τον εαυτό μας και τις βαθύτερες ανάγκες μας, μπορεί να αποτελέσουν την αφετηρία για την απόκτηση μιας καλύτερης οπτικής για την ζωή μας .
Να θυμάστε: μετά από μία δύσκολη εμπειρία, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα είμαστε ίδιοι, μπορούμε ωστόσο να βρεθούμε στο σημείο εκκίνησης για να χτίσουμε με μεγαλύτερη ωριμότητα μία πιο «γεμάτη» και «ουσιαστική» ζωή.
Ντόρα Μίνου
ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια (ενηλίκων, ζεύγους και οικογένειας)
