Ευτυχία και προσωπική ευθύνη

by DoraM

Πολλές φορές ακούμε γύρω μας ή μπορεί και οι ίδιοι να σκεφτούμε ότι δεν είμαστε ευτυχισμένοι, δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τη ζωή μας, τις επιλογές μας, καταπιεζόμαστε, δεν είμαστε χαρούμενοι, κ ά.. Τι σημαίνει όμως να είναι κάποιος ευτυχισμένος; Είναι το ίδιο για όλους;

Σε μία προσπάθεια να δώσουμε τον ορισμό του ευτυχισμένου θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι  είναι  αυτός που απολαμβάνει τη ζωή – έχοντας συναισθηματική πληρότητα  – ικανοποιεί τις ανάγκες του , εκπληρώνει τις επιθυμίες του και επιτυγχάνει τους στόχους του.

 Μπορεί όμως αυτό να διαρκεί για πάντα; Μπορούμε άραγε να είμαστε πάντα χαρούμενοι και ικανοποιημένοι; Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να νιώθουμε πάντα έτσι…άλλωστε αν συνέβαινε αυτό δεν θα εκτιμούσαμε τη σπουδαιότητα της πληρότητας και της ικανοποίησης. Ο πόνος και τα αδιέξοδα, λειτουργούν πολλές φορές ως κίνητρα για να «κυνηγήσουμε» τη χαρά και να υπερβούμε τα όρια ώστε να δραπετεύσουμε από τη στασιμότητα – την αδράνεια.

Η ευτυχία δεν είναι μία μόνιμη κατάσταση – είναι στιγμές, και μάλιστα στιγμές που σε μεγάλο βαθμό εξαρτώνται από εμάς τους ίδιους. Αν ρωτήσουμε γνωστούς και φίλους αν είναι ευτυχισμένοι θα δούμε ότι πολλοί λίγοι θα είναι αυτοί που θα μας πουν ότι είναι, κι αυτό γιατί  σήμερα οι περισσότεροι τη συνδέουν με την απόκτηση υλικών αγαθών  ή με άλλους εξωγενείς παράγοντες και κανείς δε θα στραφεί  «μέσα του» ώστε να καταλάβει το πώς μπορεί ο ίδιος να την υπονομεύει .

 

Πώς μπορεί να υπονομεύεις την ευτυχία σου;

  • καταπιέζεις τις επιθυμίες σου. Έχεις την τάση να παραβιάζεις αυτό που πραγματικά θες εσύ και να λειτουργείς περισσότερο με τα πρέπει που σου υποδεικνύουν οι άλλοι
  • Συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί και γι’ αυτό μοναδικοί δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε και να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο. Είναι σημαντικό λοιπόν να αναγνωρίζουμε και να εστιάζουμε στα δικά μας δυνατά σημεία και να εντοπίζουμε την πρόοδο και την εξέλιξή μας καθώς επίσης και να αποδεχόμαστε τις αδυναμίες μας.
  • Θέτεις μη ρεαλιστικούς στόχους. Αυτό σε απογοητεύει και σε αποδυναμώνει. Οι στόχοι μας καλό είναι να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και στις δυνατότητές μας ώστε να λειτουργούν ως κίνητρο στην προσπάθειά μας και να μας δίνουν την ανάλογη ικανοποίηση όταν θα τους πετύχουμε.
  • Καθηλώνεσαι σε αρνητικά σενάρια με αποτέλεσμα να εγκλωβίζεσαι και να ακινητοποιείσαι πριν κάνεις την προσπάθεια. Οι όποιες αρνητικές εμπειρίες από το παρελθόν προσπάθησε να μη σου εγκλωβίζουν το παρόν και το μέλλον. Κάθε τι καινούργιο είναι διαφορετικό.
  • Ο φόβος του ρίσκου. Στη ζωή είμαστε αναγκασμένοι να ρισκάρουμε για να προχωρήσουμε. Τίποτα δεν είναι συμβόλαιο, από τις ανθρώπινες σχέσεις μέχρι και το επάγγελμα που θα κάνουμε. Ουσιαστικά αυτό είναι και η γοητεία της ζωής, οι ανατροπές και οι εκπλήξεις μας ωριμάζουν, μας προχωράνε παραπέρα…
  • Τελειομανία. Κανείς δεν είναι τέλειος. Αυτή είναι μία μεγάλη παγίδα που δε σ’ αφήνει να αναγνωρίσεις τις δυνατότητές σου, να χαλαρώσεις και να απολαύσεις τα θετικά που μπορεί να σου συμβαίνουν
  • Δεν επενδύεις συναισθηματικά. Η συναισθηματική «αγκύλωση» εμποδίζει το «σχετίζεσθαι» και σε απομακρύνει από την πιθανότητα να βιώσεις ότι αγαπάς και αγαπιέσαι .
  • Τα δεδομένα και αυτονόητα. Φαντάζεσαι ότι κάποια πράγματα είναι δεδομένα και αυτονόητα, ενώ στην ουσία αυτό δεν ισχύει. Χρειάζεται να εκτιμήσουμε να επικοινωνήσουμε και να φροντίσουμε αυτούς που έχουμε στη ζωή μας προκειμένου να μην τους χάσουμε.
  • Προσπερνάς τα θετικά και στέκεσαι περισσότερο στα αρνητικά. Τα δύσκολα μας ωριμάζουν, μας δίνουν εμπειρίες και μας βοηθούν να δούμε πόση δύναμη κρύβουμε μέσα μας, ωστόσο αναλογιζόμενοι τις επιτυχίες μας, τις χαρές μας, τις ευτυχισμένες μας στιγμές, προδιαθέτουμε τον εαυτό μας να ξαναζήσει κάτι ανάλογο.
  • Αποφεύγεις να ονειρευτείς. Κι όμως μέσα από τα ταξίδια του νου , μέσα από την προσδοκία του ονείρου γεννιέται η ελπίδα. Όταν σταματήσεις να ελπίζεις είναι σαν να χάνεις το νόημα της ζωής…. Πως είναι δυνατόν να νιώσεις ευτυχία?

Να θυμάσαι

Το σίγουρο είναι ότι εμείς οι ίδιοι έχουμε την ευθύνη για την συναισθηματική γαλήνη που μπορεί να συντελέσει ώστε να απολαμβάνουμε στιγμές και να νιώθουμε ευτυχισμένοι. Όταν είσαι σε επαφή με τον εαυτό σου, σίγουρα θα βρεις τον τρόπο να σταθείς στις ανάγκες σου, να τις επικοινωνήσεις αλλά και να τις ικανοποιήσεις. Χρειάζεται να αφουγκραστούμε τις ανάγκες μας, να αποκτήσουμε την επίγνωση αυτών και να  προσπαθήσουμε να τις ικανοποιήσουμε. Η συναισθηματική νοημοσύνη , η πίστη στον εαυτό μας , το δικαίωμα στα «θέλω» μας είναι σημαντικά εφόδια που αξιοποιώντας τα έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε χρώμα στη ζωή μας και να «νοηματοδοτήσουμε» την ευτυχία έτσι όπως την ορίζει ο καθένας.

 

 

Ντόρα Μίνου

ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας

Ψυχοθεραπεύτρια (ενηλίκων , ζεύγους & οικογένειας)

You may also like

Χρησιμοποιούμε cookies για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τη χρήση του ιστοτόπου μας από τους επισκέπτες, με στόχο την κάλυψη των αναγκών των περισσοτέρων επισκεπτών. ΑΠΟΔΟΧΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ